Çocukluğumun, gençliğimin ve bu olgun yaşımdaki Ramazan'ları hepsi ayrı ayrı anlamlı. Ama tüm zamanlarda yolunu beklediğim Ramazan pideleri bir başka. İşte dün ilk iftar gününde arkadaşımın butiğe getirdiği pidelerle dünyayı bağışlamış misali heyecanlandım. Mutlu olmak böyle birşey dedim. Hemen birşeyler aldık küçük soframızı Halil İbrahim bereketi ile donattık. Oruç tutan tutmayan hepimiz iftar sofrasındaydık. Paylaşmanın herkesi nedenli mutlu ettiğini gördük. O anda ne para, ne mal, ne pul, ne elbiseler aklımıza gelmiyor. Sadece o sıcak pide ile arkadaşlarımızla paylaştıklarımız vardı aklımızda.İşte bu tür geleneklerin insan hayatındaki önemini fark ettiğimiz anda herşey bir başka oluyor. Çok şükür gaz, plastik, mermiler de yoktu. Tüm ülkede ilk iftarın huzur içinde geçmesi ayrıca bir mutluluktu. Tüm Müslüman aleminin Ramazan ayını kutlar bu ayın huzur ve bereket içinde geçmesini diler, hayırlara vesile olmasını temenni ederiz.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder