Hayatımızdakiler ...

Bazen hayatınızın orta yerinde karşınıza biri çıkar. Tanışırsınız, kanınız ısınır ve çok seversiniz. Bakmışsınız kanka oluvermişsiniz. Artık iyi gününüzde kötü gününüzde hep yanınızdadır. Tesadüfmüdür ? Yoksa tanrının bir lütfumudur anlayamazsınız. Ama o hayatınızdadır.
Benim de can dostum Banu ile tanışmam böyle birşey. Gerçi psikologlar iyi arkadaşlıkların, köklü dostlukların temelinde insanların kendilerinden birşeyler buldukları veya özlemlerini karşı tarafta gördüklerinde olurmuş diyorlar.
Dün gece ufak bir aile yemeği ile onun doğum gününü kutladık. Biz herzamanki gibi iki durak ötedeki mesafeye geç kaldık, trafik felaketti. Doğru sapağı kaçırınca yolumuz bayağı uzadı. Nihayet vardık. Herkesin gelmiş olup, bizi bekliyor olmasına telaşlandım. Hepimiz açtık ve hemen yemeğe oturduk. Uzun zamandır görmediğimiz arkadaşlarımızla sohbet etmek, güzel bir yemek yemek çok keyifliydi. Bilhassa hamursuz pastası ayrı lezzetliydi :). Şıklığa gelince herkes kendine düşeni yapmıştı. Banu'cum ayrı bir şıktı. Belki de benzer tarafımız... kokoşluğumuz olabilir. Ne de olsa adımız çıkmış dokuza inmez sekize. Nice güzel yılları beraber geçirmek dileğiyle ...