Bugün sabahın erken saati. Neşeli ve güler yüzlü bir turist vitrindeki ayakkabının fiyatını sordu. Sonra içeri girdi,( çok az İnğilizcemle ) anladığım kadarıyla Amerika'dan bir iş toplantısı için gelmiş. Acentaları yarın Kilyos Solar Beach'e götüreceği için daha rahat kıyafetler istediğini söyledi. Enteresan olan o Türkçe bilmiyordu, bende İngilizce. Buna rağmen aramızda çok iyi bir etkileşim oldu. İkimizde vücut dilimizi çok iyi kullanıyorduk. Onun uzun boyu, kumral saçları 38-40 arası bedeni ile çok hoştu. Yalnız onu bu kadar cazip kılan bence şey güler yüzüydü. Sabah sabah böyle bir insanla karşılaşmak bana çok iyi geldi. Bir şort, bir bluz, bir parmak arası sandalet, bir de kot elbise almakla kendi mutluluğunu ifade etti. Telefon numaralarımızı aldık .Ben ona bizim www.yildizbutik.com dan çeşitleri görebilecegini instegram aderesini, facebook adesresini verdim . Olurda bir gün yolumuz New York'a düşerse mutlaka arayacağımı söyledim. Hani birini görürsünüz içinizi açar ya, buda böylesi idi . Amerika'lılar toplum olarak genel davranış şekli
imiş Oysa bizim ülkemizde kendi evinin asansöründeki kişiye günaydın deme zahmetinde bile bulunmuyorlar. Sabahları toplu taşıma araçlarında herkesin yüzünden düşen bin parça. Toplum olarak pesimistmiyiz,? yoksa bunu mu öğrettiler bilmiyorum. Tek gördüğüm şey sayısız mutsuz insan topluluğu.
Oysa gülümsemenin insana verdiği enerji ve metobalizmayı ne çok çalıştırdığını kanıtlanmış
Bol gülümsemeli günler
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder